We hebben het over de veranderingen in de wet- en regelgeving. De burger meer centraal, minder beleid van bovenaf maar meer participatie. Een groter beroep op de zelfregie van de burger en zijn netwerk. Maar, is de inzet en betrokkenheid van burgers niet van alle tijden? Muziek- en sportverenigingen maar ook welzijns- en zorgvoorzieningen kwamen “vroeger” veelal uit initiatieven van burgers. Beter, van en uit mensen zelf. Laat onverlet dat door wijziging van regelgeving en bezuinigingen “burgerinitiatieven” weer in de belangstelling zijn gekomen.
Zorgzaam
Zorgzaam zijn deze mensen die zich betrokken voelen bij kwetsbare mensen. Zij gaan de samenwerking aan tussen vrijwilligers en professionals in het welzijn en de zorg. Samen met ouderen en vooral door te luisteren naar de ouderen zelf, doen zij een aanbod. Een ontmoetingsplek, een aanbod van activiteiten, het regelen van vervoer of de afstemming in welzijn en zorg door bijv. een dorpscoördinator aan te stellen. Dicht bij de mensen; regelaars en ritselaars. Preventief werkzaam om mogelijk ook een lager beroep te doen op WMO-voorzieningen of verpleeghuisvoorzieningen.
Een voorbeeld is “Veur mekoar, mit elkoar” in Westerlee (Gemeente Oldambt) waar ook een steunstee is. In een school willen zij ook dagbesteding (4 plaatsen) opzetten zodat er veel persoonlijke aandacht gegeven kan worden en er ruimte is voor persoonlijke wensen.
Een ander voorbeeld is Grijpskerk met een buurthuiskamer; goed aangegeven in het dorp zodat iedereen een plek kan vinden voor ontmoeting.
Dementievriendelijk in een zorgzaam dorp
Van nature denken mensen in een dorp om elkaar. Dat kan ook wel eens mis gaan. In een dorp denken mensen al steeds minder in doelgroepen. Ook wonen er geen grote aantallen mensen van elke doelgroep in een dorp.
Mensen in een kwetsbare situatie groeien met elkaar op. Zij groeien samen op waarbij natuurlijk ook opvalt dat niet iedereen hetzelfde gedrag heeft. Daarom is het ook niet nodig om te snel over te gaan tot doelgroepenbeleid. Dementievriendelijk is een dorp is men niet; iedereen wil niet dementie of een handicap krijgen. Mensen in een dorp zijn wel vriendelijk voor mensen met dementie.
Daarom is het al vrijwel vanzelfsprekend dat ook mensen met dementie kunnen blijven leven in het dorp en zich daar ook thuis voelen omdat zij mee blijven doen. Natuurlijk, zijn er ook grenzen.
Meer informatie
Meer informatie bij het Netwerk Zorgzame Dorpen in de
Provincie Groningen op https://groningerdorpen.nl/zorgen-voor-elkaar
Veur Elkoar op http://www.veur-mekoar.nl/
Be the first to comment